Thursday 7 July 2016

సున్ రహా హైనా తూ...రో రహా హూ మై


వాట్వాట్ నేనేడుస్తున్నానా!? నెవ్వర్ బ్రో..! మనం మగాళ్ళం.. ఏడవటం తప్పూ...ప్పుత్తూ...ఫ్ఫూ... ఖాష్... షోడా కల్పలే సాలే...! రాగొట్టిస్తున్నవ్....
సృస్ట్యాదినించిన్నీ ఏడ్వటమూ పగలబడి నవ్వటమూ ఆడదాని హక్కులుగా, వాటి ని కెలుక్కొని కొట్టుకు చావటమూ మగాడి లక్షణములు గా గ్రంథములేనాడో నిర్ణయించే యున్నవి...
ఐనా ఎందుకేడవాలి? అమ్మాయెళ్ళిపోయిందనా,ముప్పయేళ్ళోచ్చినా తనెళ్ళిపోయిందన్న వంకతో 
పంజెయ్యకుండా తిరుగుతూ అమ్మనిబ్బంది పెడ్తున్నందుకా..? బ్రో..! ఇట్సాలింద గేం డూడ్..!!
అసలేమైందో తెలుసా..? ఆ..! అనగనగా ఒకనాడు కళాశాల గవాక్షము గుండా ి అటచని కాంచె భూసురుని పిల్లని..
నాయనా నాయీబ్రామ్మణా...! అది బ్రాహ్మల పిల్లరా పడుద్దా...!? హెచ్చరించిన అంతరాత్మని తన్ని తగలేసి వెంటపడీ తనతో ఐలవ్యూ అనిపించుకొని..
అహో...! ఎన్ని దివారాత్రములెన్నివెన్నెలల్ ఎన్నిభాషలెన్నిబాసల్ జేసికొంటిమోకదా. ఏవితండ్రీ నాడు కురిసిన హిమక్రీముల్..!?
నాలుగేళ్ళు ప్రేమికులమై పార్కులందున సంచరించీ,ఇరానీ చాయ్ల సాక్షిగా సంచలించీ..
హ్మ్..! ఆ చిప్స్ పాకెట్టందుకో... ఒన్ ఫైన్ డే షి కేం టు మై ప్యారడైస్, అదే ఓల్డ్సిటీ కిషన్ భాగ్ తాన "మోహినీఫంక్షన్ హాల్" పక్క బిల్డింగ్ పైన పెంట్ హౌస్ లో...
కళ్ళలో నీళ్ళతో కాస్త కోపం తో "అయాం వెరీ సారీ హనీ,డాడ్ ఒప్పుకోవట్లేదు, ఐనా...! తప్పంతా నీదే...ఎన్నిసార్లు చెప్పాన్నీకు..
ఎంటెక్ తో ఎన్ని జాబ్స్ లేవు? ఈ సబెడిటర్జాబ్ లో ఏముంది? డబ్బులేకుండా ఎలా బతుకుతాం?
ఇదివరకెపుడూ అడగనన్ని ప్రశ్నలు ఒక్క సారే గుప్పించి.. చివరగా గొంతు తగ్గించి... హి ఈస్ చై.. అదే చైతన్య యౌ ఎస్ లో జాబ్ 2,00,000/- సాలెరీ అట. సారీ హనీ..!
చేతిలో సిద్దంగా పట్టుకున్న అశుభలేఖ. నా ముందు పడి తాను గదినుంచి బయట పడి....
వెల్లే ముందు "నీమీద నమ్మకం తో ఫొటోలూ గిఫ్టులూ అడగట్లేదు" అంటూ... నాలో ఉన్నాడో లేడో సాడిస్టిక్ అపరిచితున్ని చంపేసి....మెట్లుదిగే చప్పుడు వెంటేస్కొని వెళ్ళిపోయింది..
కొన్నిక్షణాలలాగే ఫ్లోర్ మీదరాలిన తన కన్నీటి చుక్కలనే చూస్తూ నేను..
అగ్ని పర్వతాలేం బద్దలవ్వలేదు పాపం కొన్ని సిగరెట్లాత్మహత్యించుకున్నాయ్...!
అలా వెళ్ళిపోయాక ఇవాళ ఎయిర్పోర్ట్ముందు.. సీ ఎం స్వదేశాగమన వార్తని కవర్ చేయటం కోసం వెల్తే....
తనే మళ్ళీ కనిపించి.. తను...తనంటే తనే... ఉమ.. నా ప్రాణం, ఒకప్పుడు నేనే ప్రాణం అన్న ఉమ, బీటెక్ సెకెండియర్ మెకానికల్ రెండు జళ్ళ ఉమ..
బాబ్డ్ హెయిర్ తో, చంకలో బాబుతో... నన్ను తాకిన చెయ్యితోనే "వాన్ని" తాకుతూ,నన్ను పిల్చినట్టే వాన్నీ పిలుస్తూ హనీ...!హనీ..!హనీ...!
షిట్..! ప్రపంచం ఇంత చిన్న గా ఏడవాలా? మళ్లీ తనెదుర్రానంత దూరం వెళ్ళిపోయుండాల్సింది కనీసం నేనైనా...
ఐనా బాసూ..! ప్రపంచం కాదనుకుంటా... జీవితం రా...! ఈ యొక్క పాడు జీవితముంది చూసావూ..! చాలా చిన్నది గురూ అందర్నీ.., జీవితం నుంచి వెళ్ళిపొయిన వాళ్ళని కూడా మర్చిపోదు.బ్లడీ బైగన్ కీ జిందగీ....
ఇదంతా చూస్తూ.... డబ్బు సంపాదించటం చేతకాని వెదవొకడు డొక్కు బైక్ని కసిగా కిక్కొట్టి గంటకి 100 కిలోమీటర్ల వేగం తో చలించి నీ ముందు పడి ఇలా మూడు "పావురమ్ము"లు ఎగరేసాడు అదన్నమాట సంగతి....
అంటే..! నేనేడవట్లేదు... కంట్లోకి సిగ..హ్..ర్ర్ర్.. హ్మ్మ్..! కంట్లోకి సిగరెట్పొగ వెళ్ళిందంతే.. ఔనూ...! పొద్దున అమ్మకి పంపమని డబ్బులిచ్చాను అక్కౌంట్లో వేసావా....!?

No comments:

Post a Comment